Akta miasta Praszki

Akta miasta Praszki 

Pierwsze wzmianki źródłowe o tej miejscowości zwanej pierwotnie Michałów pochodzą z 1260 r. Wieś ta stanowiła własność szlachecką. W 1392 r. król Władysław Jagiełło wydał przywilej lokacyjny i zezwolił Piotrowi Wieruszowi Kowalskiemu przekształcić jego wieś w miasto i zmienić nazwę na Praszka. Osoby zamieszkujące tę miejscowość zostały wyjęte spod prawa polskiego tzw. ziemskiego, w którym obowiązywało sądownictwo szlacheckie i odtąd miały być mieszczanami sądzonymi według prawa niemieckiego magdeburskiego. W 1456 r. Marcin, syn Piotra otrzymał nowy dokument lokacji od Kazimierza Jagiellończyka. W wyniku II rozbioru Polski (1793) Praszka została zagarnięta przez Prusy i włączona do Prus Południowych. W 1807 r. znalazła się w granicach Księstwa Warszawskiego, a w 1815 r. w Królestwie Polskim. W wyniku reformy administracyjnej kraju przeprowadzonej w 1869 r. przez zaborcze władze rosyjskie Praszka utraciła prawa miejskie i została zdegradowana do rangi osady rządzącej się ustawą z 1864 r. o samorządzie gminnym. 1 IX 1914 r. do Praszki weszli Niemcy, którzy w 1917 r. przywrócili jej prawa miejskie. 4 VII 1919 r., na podstawie dekretu o samorządzie lokalnym wybrano Radę Miejską. W 1939 r. na mocy dekretu inkorporacyjnego Adolfa Hitlera z 8 X 1939 r. miasto zostało włączone do Rzeszy niemieckiej i znalazło się w obrębie tzw. Kraju Warty (Reichsgau Wartheland). Nadano mu niemiecką nazwę Praschkau. Z dniem 1 VI 1943 r. nastąpiło połączenie miasta i gminy wiejskiej w jedną jednostkę administracyjną. 19 I 1945 r. Praszka została wyzwolona spod okupacji niemieckiej. 

Akta miasta Praszki