Komendant Policji Bezpieczeństwa i Służby Bezpieczeństwa w Lublinie

Komendant Policji Bezpieczeństwa i Służby Bezpieczeństwa w Lublinie 

Funkcja Komendanta Policji Bezpieczeństwa i Służby Bezpieczeństwa w Lublinie (Der Kommandeur der Sicherheitspolizei und des Sicherheitsdiensts) została utworzona pod koniec 1939 r. wraz z organizacją niemieckiego aparatu policyjnego na terenie miasta i dystryktu. Funkcję tę w okresie okupacji pełnili: SS-Sturmbannführer dr Alfred Haselberg (15 listopada 1939-25 grudnia 1939), SS-Hauptsturmführer Huth (grudzień 1939), SS-Sturmbannführer Walter Huppenkoten (grudzień 1939-czerwiec 1940), SS-Sturmbannführer Johannes Müller (czerwiec 1940-grudzień 1943), SS-Sturmbannführer dr Karl Pütz (do lipca 1944). Zastępcą komendanta i jednocześnie szefem Wydziału IV był od stycznia 1942 r. do lipca 1944 r. SS-Sturmbannführer Walter Liska. Komendant podlegał rozkazom dowódcy Policji Bezpieczeństwa i Służby Bezpieczeństwa w Generalnym Gubernatorstwie (Der Befehlshaber der Sicherheitspolizei und des Sicherheitsdiensts) i za jego pośrednictwem Głównemu Urzędowi Bezpieczeństwa Rzeszy (Reichssicherheitshauptamt, w skrócie RSHA), na szczeblu lokalnym zaś Dowódcy SS i Policji dystryktu lubelskiego. Organizacyjnie urząd ten dzielił się na (stan na 1940 r.): Referat I (administracja), referat II (Służba Bezpieczeństwa), Referat IIIA (polityka wewnętrzna), Referat IIIB (polityka wewnętrzna), Referat IIIC (wywiad), Referat IV (Dyrekcja Kryminalna), zaś w okresie późniejszym (lata 1943-1944): Wydział I/II (administracja i prawo), Wydział III (Służba Bezpieczeństwa, kierownik SS-Sturmbannführer Biegelmeyer), Wydział IV (Geheime Staatspolizei, czyli Gestapo), Wydział V (Kriminalpolizei). Podlegały mu placówki zamiejscowe (Aussendienststellen) i komórki Policji Kryminalnej (Kriminalkommisariaten) w Białej Podlaskiej, Biłgoraju, Chełmie, Hrubieszowie, Krasnymstawie, Kraśniku, Lublinie, Puławach, Radzyniu, Tomaszowie, Włodawie i Zamościu, posterunki graniczne (Grenzpolizeiposten), jak również szereg więzień i aresztów na terenie miasta i dystryktu oraz sąd doraźny (Standgericht). Zadaniami Policji Bezpieczeństwa i Służby Bezpieczeństwa były: obserwacja i zwalczanie organizacji konspiracyjnych, sprawy narodowościowe, wyznaniowe, badanie nastrojów ludności oraz własnego aparatu na podległym obszarze. Komendantura przestała istnieć w wyniku wyzwolenia Lublina przez Armię Czerwoną w dniach 21-25 lipca 1944 r. i opuszczenia miasta przez Niemców. schowaj 

Komendant Policji Bezpieczeństwa i Służby Bezpieczeństwa w Lublinie