Polski Czerwony Krzyż w Hrubieszowie

Polski Czerwony Krzyż w Hrubieszowie 

W 1919 r. powstał w Polsce Czerwony Krzyż. Inicjatorem powołania PCK było podobne stowarzyszenie działające pod nazwą „Sanitariusz Polski”, które dnia 18 stycznia 1919 roku w Warszawie zwołało zebranie przedstawicieli władz wojskowych i cywilnych pod przewodnictwem Haliny Paderewskiej. Na tym zebraniu został powołany Komitet PCK. a ówczesny rząd Polski mianował Komisarza do spraw PCK, który następnie na 27 kwietnia 1919 roku zwołał pierwsze Walne Zgromadzenie Towarzystwa PCK. Dokonano wówczas wyboru władz stowarzyszenia jako komórki organizacyjnej PCK i 14 sierpnia 1919 roku Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża w Genewie zarejestrował PCK jako jedyne w Polsce stowarzyszenie, działające na podstawie Konwencji Genewskiej. PCK współdziałał z Radą Główną Opiekuńczą (RGO) a na szczeblu powiatowym z Polskim Powiatowym Komitetem Opieki Społecznej (PKOS). W marcu 1941 roku, na skutek zarządzenia Rządu GG, działalność PCK została częściowo zawieszona, a opieka nad wojskowymi i ich rodzinami została usunięta z kompetencji stowarzyszenia. Kierownictwo placówek sanitarno-opiekuńczych zostało scentralizowane bezpośrednio w rękach Zarządu Głównego PCK, który od 1 maja 1941 roku przejął całkowicie pod swój zarząd wszelkie zakłady prowadzone przez Oddziały PCK. Za pośrednictwem Pełnomocników Okręgowych PCK w dalszym ciągu prowadził szpitale, schroniska, punkty lekarskie, prewentoria dla dzieci i dożywianie oraz roztaczał opiekę moralną i materialną nad jeńcami. Pismem z 4 czerwca 1941 roku, Urząd Szefa Dystryktu Warszawskiego wyjaśniał, że władze niemieckie mimo czasowego zakazu zbierania składek członkowskich, nie robią zastrzeżeń co do składania ofiar na PCK, jednocześnie zaś upoważniał Zarząd Główny PCK do zbierania takich składek i ofiar oraz utrzymywania z ofiarodawcami stałego kontaktu. W ten sposób zapewniona została działalność PCK i w dalszym ciągu pozostało aktualne utrzymanie prowadzonych zakładów i placówek na terenie Polskiego Czerwonego Krzyża w Hrubieszowie. Siedziba organizacji mieściła się w Hrubieszowie. Status prawny - stowarzyszenia i związki, dobroczynność i ochrona zdrowia. Działalność Oddziału PCK oparta była na Statucie PCK, zatwierdzonym rozporządzeniem Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 1 września 1927 roku i zarządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 listopada 1936 roku. Zadania PCK nakreślone w statucie były obowiązkowe i wykonywanie ich było punktem honoru dla poszczególnych osób do tego powołanych, co z kolei zmuszało placówki i Odziały PCK do współzawodnictwa. Ostatecznie właściwa działalność, tak oddziałów jak i placówek PCK w terenie, opierała się na własnych środkach finansowych uzyskanych od członków w postaci składek, od różnych ofiarodawców oraz ze zbiórek publicznych, zabaw itp. Członkowie PCK dzielili się na: honorowych, dożywotnich, rzeczywistych i wspierających. W 1939 r. Oddział PCK w Hrubieszowie liczył 2180 członków, w tym 26 Kół Młodzieży PCK liczących 1684 członków. Koła PCK dzieliły się na: terytorialne, lokalne i opiekuńcze. Władzami nadrzędnymi Oddziału PCK w Hrubieszowie były: Zarząd Główny, Zarząd Okręgowy, Walne Zgromadzenie Członków i Zarząd Oddziału, który jednocześnie był organem wykonawczym i odpowiedzialnym za całość mienia i pracy biura oddziału PCK. Zarząd Oddziału w sprawowaniu swych czynności miał do pomocy Prezydium Zarządu, Komisję Rewizyjną i Kierownika Biura, która w zasadzie był odpowiedzialny za wykonanie pracy całego biura PCK. Biuro PCK Oddziału w Hrubieszowie w swej strukturze organizacyjnej dzieliło się na referaty: 1). Higieniczno-Lekarski; 2). Administracyjny; 3). Finansowo-Gospodarczy oraz Kancelarię Ogólną. Dalej występował Pełnomocnik PCK do Rady Opiekuńczej i Komisja Pomocy do współdziałania z Radą Opiekuńczą (gminni opiekunowie PCK).  

Polski Czerwony Krzyż w Hrubieszowie